
مریم کوشکی
معرفی کتاب چگونه بازی به مغز ما شکل میدهد، تخیل را شکوفا میکند و به روحمان غنا میبخشد
معرفی کتاب بازی: چگونه بازی به مغز ما شکل میدهد
تخیل را شکوفا میکند
و به روحمان غنا میبخشد
نویسنده: استورات براون
مترجم: زینب زغفرانچی
چگونه بازی به مغز ما شکل میدهد، تخیل را شکوفا میکند و به روحمان غنا میبخشد
عنوان لاتین
Play: how it shapes the brain, opens the imagination, and invigorates the soul
این کتاب در سال ۱۴۰۱ توسط انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد ۲ چاپ و منتشر شده است.
بازی فرصتی برای ابراز خود و تجربهکردن کار و زندگی است. بازی و شادی همسایه یکدیگرند و در لحظات شادِ بازی میتوانیم از عمق جانمان با خود و دیگران ارتباط بهتری برقرارکنیم. کتابِ «بازی: چگونه بازی به مغز ما شکل می دهد، تخیل را شکوفا میکند و به روحمان غنا می بخشد» دعوتیاست به بازی و شادی در جریان قدمزدن، دوچرخهسواری و پرتاب توپ برای بچهها و بزرگترها.
استوارت براون، متولد سال ۱۹۳۳، پزشک، روانپزشک، محقق، پژوهشگر و بنیانگذار مؤسسه ملّی بازی درآمریکاست. او بطور منظم با تهیه سریال، شرکت در برنامههای رادیویی و نوشتن مقالات درباره اهمیت بازی در کار و زندگی صحبت میکند. بروان با تکیه بر سالها پژوهش و تجربه، این فرضیه جسورانه را مطرح میکند که بازی، زیربنای شخصیت که تواناییهای شناختی و حتی موفقیتهای آینده ما را شکل میدهد.
اما این کتاب فقط درباره بازیهای دوران کودکی نیست! براون به ما یادآوری میکند که بازی در هر سنی، نقشی حیاتی در حفظ سلامت روان، تقویت خلاقیت و ارتقای کیفیت زندگی ایفا میکند. او با ارائه مثالهای ملموس و داستانهای جذاب، نشان میدهد که چگونه افراد موفق در زمینههای مختلف، از هنرمندان و دانشمندان گرفته تا کارآفرینان و رهبران، توانستهاند با گنجاندن عنصر بازی در زندگی خود، به دستاوردهای بزرگی نائل شوند و بازی را نه صرفاً یک سرگرمی، بلکه جزئی اساسی از تکامل میداند؛ عنصری که هر سیستم پیچیده و خودسازماندهندهای به آن نیازمند است.
این کتاب به ما یادآوری میکند که بازی، ریتم زندگی است، جهش یک توپ است و آوازی است که ما را از انجماد روزمرگی رها میسازد و به لحظاتمان معنا میبخشد. به ما نشان میدهد که چگونه بازی، مغز را انعطافپذیرتر میکند، خلاقیت را شکوفا میسازد و به کودکان کمک میکند تا با دنیای اطراف خود ارتباطی عمیقتر و معنادارتر برقرار کنند.
استوارت براون در این کتاب از جهان سادهی بازی، مانند نشستن کنار کودکان و بازی با قطعات خانهسازی میگوید و دنیای بهتری که در جریان بازی برای بچهها و بزرگترها میتوان ساخت. براون با نود سال سن با دوچرخه رکاب میزند و در سربالایی خوشبینانه به خود میگوید بزودی چشمانداز اقیانوس را خواهد دید. او همراه نوهاش پیاده به جنگل میرود و زمانیکه نوه نهسالهاش، که عاشق بازیهای رایانهای است، از قدم زدن خسته میشود، به او یاد میدهد که به رنگ گلهای مسیر، پرواز پرندگان و صدای آب توجه کند.
اساس مطالعات براون، بچههایی که اجازه دارند در خانه و مدرسه شاد باشند و بازی کنند، خوشبینترند، میل کمتری به خشونت نشان میدهند و در سازگاری، یادگیری و دوستیابی موفقتر خواهند بود. به عقیدهی او، باید در جریان بازی بین نظارت و رهایی، و نظم و بینظمی کودک تعادل ایجاد کرد تا بچهها بتوانند در کنار بزرگترها خود را ابراز کنند و روابط و مناسبات کار و زندگی واقعی را تجربه نمایند
به باور براون، بازی تمرینی برای کسب مهارتهای لازم در آینده است و بچهها دنیای اطرافشان را با بازی میشناسند، همکاری را یاد میگیرند و میفهمند در صورتی که اشتباه کردند، چگونه آن را تصحیح کنند. درواقع، بازی نوعی حجاری روی مغز است و ما انسانها در جریان بازی، با شبیهسازیِ زندگي میتوانیم موقعیتهایی را تصور و تجربه کنیم که هرگز با آنها مواجه نشدهایم و از این موقعیتها درس بگیریم؛ برای مثال، ما با آموختن بازی اسکی یاد میگیریم باید همواره در جریان کار و زندگی به پیش راند، تعادل را حفظ کرد و از افتادن و شکست دوری گزید.
بازی یکی از اجزای اصلی تکامل است که بخشی از هر سیستم پیچیده و خودسازماندهنده را تشکیل میدهد و بدون آن سیستم در حالت قفلشدگی باقی میماند. بازی را میتوان ریتم موسیقی، جهش توپ و خواندن آوازی دانست که ما را از انجماد خارج میکند و روز را خاطرهانگیز و ارزشمند میسازد.
براون تأکید میکند آن کاری که تمایل بیشتری برای انجامش داریم، همان کاری است که به بازیهای کودکی و نوجوانی برمیگردد و مهندسان کاربلد همان افرادی هستند که از دستهایشان در کودکی کار کشیدهاند، اجزای ساعت دیواری یا یک دوربین را جدا کرده و دستگاههای صوتی را سرهم کردهاند. این بچهها در بزرگسالی هم، در جریان کار و زندگی، خود را مشغول بازی مییابند و موفقتر خواهند بود.
از نگاه نویسنده ما برای بازی ساخته شدهایم و از طریق بازی ساخته میشویم و در هنگام بازی درگیر نابترین نوع بیان انسانیت و خالصترین شکل ابراز فردیتمان میشویم. پس تعجبی ندارد بیشتر لحظههای خوشی که بهترین خاطراتمان را ساختهاند همان لحظههایی بودهاند که مشغول بازی بودهایم. او بازی را یک فرایند زیستی عمیق بین همهی جانداران، اعم از انسانها و حیوانات، تصویر میکند؛ فرایندی که مغز را شکل میدهد. در سطح بالاتر، بازی همدلی ایجاد میکند و امکان شکلگیری گروههای اجتماعی پیچیده را فراهم میآورد و البته، بازی هستهی اصلی خلاقیت و نوآوری برای گونهی ما انسانهاست.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، در سکوت و تاریکی درون جمجمه هر انسانی مغز فعالی وجود دارد که شرحی از واقعیت جهان را ارائه میدهد و داستانی از هویت او را روایت میکند. اساساً مغز این ماده یک و نیم کیلوگرمی بدن انسان دنیایی از شگفتیها را با خود همراه دارد. شگفتیهایی که بسیاری از آنها برای دانشمندان سر به مهر باقی مانده و بسیاری دیگر هم فاش شده است. اما باید گفت هنوز دانشمندان سؤالاتی را در ذهن دارند که تنها سرنخهایی از آنها را پیدا کردند و در جستجوی پاسخی دقیق و منظقی هستند.
*گزیدههایی از کتاب
امروزه عصبشناسان، زیستشناسان، متخصصان رشد، روانشناسان، دانشمندان و محققان علوم اجتماعی در هر حوزهی علمی به این موضوع پی بردهاند که بازی یک فرایند زیستی عمیق است. فرایندی که در طی اعصار متمادی در گونههای مختلف حیوانات وجود داشته و به بقای آنها کمک کرده است. بازی مغز را شکل میدهد و حیواناتی زیرکتر و وفقپذیرتر میسازد. در سطح بالاتر، بازی همدلی ایجاد میکند و امکان شکلگیری گروههای اجتماعی پیچیده را فراهم میآورد. بازی هستهی اصلی خلاقیت و نوآوری برای گونهی ما انسانهاست. انسانها از بزرگترین طرافداران بازی هستند. ما برای بازی ساخته شدهایم و از طریق بازی ساخته میشویم؛ در هنگام بازی درگیر نابترین نوع بیان انسانیت و خالصترین شکل ابراز فردیتمان میشویم. تعجبی ندارد بیشتر لحظههای خوشی که بهترین خاطراتمان را ساختهاند همان لحظههایی بودهاند که مشغول بازی بودهایم.
اساس مطالعات براون، بچههایی که اجازه دارند در خانه و مدرسه شاد باشند و بازی کنند، خوشبینترند، میل کمتری به خشونت نشان میدهند و در سازگاری، یادگیری و دوستیابی موفقتر خواهند بود. به عقیدهی او، باید در جریان بازی بین نظارت و رهایی، و نظم و بینظمی کودک تعادل ایجاد کرد تا بچهها بتوانند در کنار بزرگترها خود را ابراز کنند و روابط و مناسبات کار و زندگی واقعی را تجربه نمایند.
*در این کتاب خواهید خواند:
*چرا بازی یک فرایند زیستی عمیق و ضروری برای رشد مغز است؟
*چگونه بازی به توسعه هوش، خلاقیت و نوآوری در کودکان کمک میکند؟
*نقش بازی در شکلگیری همدلی و مهارتهای اجتماعی کودکان چیست؟
*چگونه میتوانیم فرصتهای بیشتری برای بازی کودکان در طبیعت فراهم کنیم؟
اگر به دنبال درک عمیقتری از اهمیت بازی در زندگی کودکان هستید و میخواهید راههایی برای پرورش خلاقیت و تواناییهای بالقوه آنها بیابید، کتاب «چگونه بازی به مغز ما شکل میدهد؛ تخیل شکوفا میکند و به روحمان غنا میبخشد» یک انتخاب عالی است. این کتاب برای والدین، مربیان، روانشناسان و هر کسی که به رشد و شکوفایی کودکان اهمیت میدهد، بسیار ارزشمند خواهد بود.