شهاب الدین بی مقدار
خروج از شورای اصلاح‌طلبان؛ یک اشتباه راهبردی
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
سلام دوستان، خروج از شورای اصلاح‌طلبان را اشتباه محض می‌دانم. مردم تبریز گرایش اصلاح‌طلبانه دارند و معمولاً با رویکرد و لیست شورای اصلاح‌طلبان عمل می‌کنند؛ یعنی اکثریت آرای شهر متأثر از فهرست مورد تأیید این شوراست. تجربه میدانی من نیز این را تأیید می‌کند: اگر نام من در فهرست اصلاح‌طلبان قرار نمی‌گرفت، به هیچ وجه در تبریز رأی لازم را کسب نمی‌کردم؛ تقریباً هشتاد درصد آرای من از بدنه اصلاح‌طلبان تأمین شد.
این واقعیت نشان می‌دهد که یک کنش فردی یا حزبی خارج از چارچوب اجماعی، در عمل توان جذب تودهٔ رأی در شهری مانند تبریز را ندارد؛ همان ضرب‌المثل که می‌گوید «یک دست صدا ندارد» در اینجا مصداق عینی می‌یابد. از این‌رو تعامل و همگرایی با مجموعه‌های اصلاح‌طلب، نه امتیاز، که ضرورت راهبردی است.
ضمن اینکه اصلاح‌طلبی در درون خود حامل گرایش‌هایی چون تحول‌خواهی، توسعه‌گرایی و اهتمام به ارتباط با اقشار مختلف است؛ یعنی مرز میان اصلاح‌طلبی و اهداف تحول‌آفرین مفهومی نیست، بلکه پیوندی سازنده و استراتژیک است. من خود را یک اصلاح‌طلب شناسنامه‌دار می‌دانم و اگر در ساختار شورای اصلاح‌طلبان قرار نگیریم، مجبور خواهم شد مسیر حزبی را ترک کنم؛ زیرا باور دارم در شرایط کنونی، راه مؤثر برای پیشبرد اهداف اصلاح‌گرانه، حضور در سازوکارها و ائتلاف‌های بومی و سازمان‌یافته است.