بیانیه پیرامون متن منتشر شده از مصوبه مجلس در باب مسئله حجاب و عفاف
چرا بخش وسیعی از جامعه را مجرم می‌پندارید؟
کمیته زنان حزب اراده ملت ایران، آذرماه ۱۴۰۳
نه مسئله‌ای است تازه و نه ویژه امروز. اینکه بخشی از نهادهای مسئول و صاحب‌قدرت، بطور آشکار و نظام‌مندی، با رویکردی تنش‌زا، حقوق بدیهی و بنیادی بخشی از جامعه را به چالش می‌کشند. اما کمیته زنان حزب اراده ملت ایران با در نظرگرفتن تمام رخدادهایی که جامعه ایران، طی چند سال اخیر در ساحت اجتماعی تجربه کرده است، رفتار تقابلی و بی‌ثبا‌ت‌کننده اخیر را که در قالب مصوبه حجاب و عفاف از سوی مجلس شورای اسلامی منتشر شد، نمونه‌ای کم‌‌نظیر از تلاش مغرضانه متولیان برای قطبی‌سازی و حذف بخش اعظمی از جامعه از هرگونه حقوق شهروندی بنیادی خویش می‌شمرد.
این مصوبه برآنست تا با نابودی تتمه ثبات بین قطب‌بندی‌های جامعه، تیر خلاصی بر پیکر اجتماعی ایران شلیک کند. در شرایطی که بخش قابل‌توجهی از زنان علیرغم انواع فشارها و محدودیت‌ها و برخوردهای قهری و حذفی وارده، باز هم بر مطالبه خود تاکید و تمرکز می‌کنند، این شکل از مواجهه که به امریه‌های زورگویانه و بشدت غیرمدبرانه و ضدملی مانند است، نه تنها مورد تایید اکثر جمعیت‌های کارشناس و خبره و علمی اعم از روان‌شناسان، جامعه‌شناسان، سیاسیون مدبر، حقوق‌دانان، اخلاق‌دانان و فلاسفه نیست که بشدت از سوی این گروه‌ها مورد نقد و نکوهش قرار گرفته است. اینکه نهاد قانون‌گذار کشور دقیقا محتوایی را تهیه، تولید و منتشر می‌کند که شمار قابل‌توجه مراجع معتبر و صاحب‌مرجعیت، علیه آن قلم می‌زنند و جمعیت کثیری از جامعه‌ی ایرانیان را به صف مجرمین هدایت می‌کند و با بی‌تناسبی مطلق به مسئله می‌پردازد، جای بسی تامل را می‌گشاید که آیا براستی سودایی از نفع ملی در سر است؟
کمیته زنان حزب اراده ملت ایران در این مجال کوتاه بر آن نیست که در پی کشف ریشه‌های چنین رفتار جبرطلبانه و زن‌ستیزانه‌ای باشد. از به محاق‌بردن معضلات معیشتی که میلیون‌ها خانوار را به زانو درآورده تا زورآزمایی جریانات تندرو برای تصاحب بیشتر میادین پول و قدرت، هر دلیل و بهانه‌ای که آبشخور چنین تصمیم ضدحقوق‌بشری باشد که بطور یقین از درک غلط و تحلیل گمراهانه وضع موجود کشور و منطقه برمی‌خیزد، از سوی کمیته زنان حزب اراده ملت ایران، با تمام وجود محکوم و مضموم است و این کمیته ادامه چنین رویارویی‌های سرکوبگرانه‌ای را منجر به ایجاد روابط خصمانه میان دولت و ملت، شتاب گرفتن موج مهاجرت جوانان و حتی آنرا نوعی اعلام ستیز، علیه طبقات و اقشار مختلف جامعه اعم از زنان و مردان و فارغ از هر جنسیت و طبقه‌ای تلقی می‌کند.