هزینه ناتوانی حاکمیت در کنترل اتباع خارجی را مردم می پردازند.

در بیشتر کشورهای مهاجر پذیر، معمولا مهاجران غیر قانونی، خاصه آن هایی که تخصص و سوادی ندارند، توسط دولت ها در کمپ های پناهندگی و مهاجرت اسکان داده شده و بعد از بررسی شرایط آموزش زبان و تخصص، نهایت برخی را جذب و برخی را به کشورهای خود بر می گردانند که تمام این سازوکارها و امکانات، با هزینه دولت ها انجام می شود.
در ایران اما برعکس، حاکمیت نه تنها ناتوان در کنترل مرزها از بابت حضور پرتعداد و بدون ضابطه اتباع خارجی است، بلکه در ادامه با رها گذاشتن اتباع برای حضور آزاد در جامعه، تمام هزینه های حضور را از جیب مردم می پردازد!
1.امسال وزارتخانه آموزش و پرورش بخش نامه زده که فرهنگیان با سی سال خدمت، به دلیل کمبود معلم، اجازه بازنشستگی ندارند و حتی در برخی استان ها، ملاک بازنشستگی را رسیدن به سن ۶۰ سالگی اعلام کرده اند!
این فشار به معلمان بابت کمبود معلم، در حالی صورت می گیرد که امسال حدود یک میلیون و سیصد هزار نفر از دانش آموزان کشور را اتباع خارجی تشکیل می دهند. یعنی اگر به ازای هر ۳۰ دانش آموز، یک معلم در نظر بگیریم، فقط به ۴۳ هزار معلم برای حضور در کلاس، از بابت اتباع خارجی نیاز داریم که خوب با استمرار خدمت اجباری معلمان تامین می شود!
2. خبرگزاری مهر، به نقل از رییس بیمارستان الزهرا رباط کریم اعلام کرده، حدود ۶۵ درصد نوزادان متولد شده در این بیمارستان، اتباع خارجی هستند که این شرح حال بسیاری از بیمارستان ها در استان های مختلف ایران است که معمولا رایگان انجام می شود.
این وضعیت در حالی هست که در سال های گذشته، تعداد مهاجرت پرستاران به خارج، با آمار ماهی ۲۰۰ نفر، سیل فزونی به خود گرفته است. اما دلیل اصلی مهاجرت، فشار فزاینده از بابت کار سنگین، شیفت ها و اضافه کاری های اجباری با دریافتی بسیار ناچیز و... است. چرا؟ چون بیمارستان ها با کمبود بودجه و نیرو مواجه هستند و این حضور رایگان و پرتعداد اتباع، هزینه اش با فشار بر پرستاران و کادر درمان تامین می شود!
3. به دلیل زیستن با امکانات کم و توقعات پایین، سالهاست اتباع را با دستمزدهای کم بر بخش های مهم اقتصادی ایران مسلط و کارگر و صنعتگر ایرانی را به دلیل عدم توان رقابت، از صحنه آن مشاغل بیرون رانده است. این تسلط اتباع بر بخش کشاورزی، ساختمان و ... به جز خطر تحت فشار گذاشتن حاکمیت با ابزار تولید، عملا مردم را به دلیل از دست دادن بسیاری از فرصت های شغلی متضرر کرده است که اینجا هم حضور بی ضابطه اتباع، با هزینه و رنج مردم تامین شده است.
کلام آخر، حاکمیت هر کشوری وظیفه نظارت، کنترل و ساماندهی اتباع غیر مجاز را بر عهده دارد. در ایران اما، خاصه در سه سال گذشته، به دلیل ناکارآمدی ساختار، سیل حضور بی ضابطه و خطرناک اتباع انجام شده که نه تنها دولت بابت این ناتوانی پاسخ گو نیست، بلکه عملا دارد هزینه این حضور را با زحمت و رنج مضاعف ایرانیان پرداخت و جبران می کند!