نسبت به عملکرد شهرداری در حوزه ورزش گلایه های جدی وجود دارد

اهمیت روز افزون، و جذابیت های کسب افتخارات ورزشی در دنیای امروز، باعث توجه بیشتر به ورزش قهرمانی شده است. و در دهه های اخیر، در تمامی کشورهای در حال توسعه، بیش از گذشته، شاهد حمایت دولت ها و شهرداری ها از ورزش حرفه ای در راستای کسب عناوین و افتخارات ورزشی و نیز بهره مندی از مزایای مادی و معنوی آن هستیم. 
سرافرازی و کسب افتخار در ورزش و به خصوص ورزش های تیمی، يکی از عوامل روحیه آفرين در میان مردم هم در سطح محلی و هم در سطح ملی است؛ از اين رو، دستآوردها و پیامدهای توسعۀ ورزش حرفه ای تیمی، دايرهای گسترده ای دارد و موجب رونق اقتصادی و شکوفايی اجتماعی می شود.
در کشور ما هم اگرچه دولت از توسعه ی زیر ساخت های ورزش حرفه ای حمایت هایی کرده است، اما نیل و تمامی اهداف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، که در گرو موفقیت اقتصاد ورزش و به تبع آن کسب افتخارات ورزشی است، و این مهم بدون حمایت شوراهای اسلامی و شهرداری های کلانشهرها، محقق نخواهد شد. 
سالهاست که هیچ تیمی از شهر شیراز، در هیچکدام از ورزش های پرطرفدار تیمی فوتبال، فوتسال، والیبال، بسکتبال و هندبال در در رده ی بزرگسالان و در لیگ های حرفه ای کشور یا در جام حذفی موفق به کسب عنوان قهرمانی نشده است. 
این عدم توفیق، نارضایتی اهالی شیراز و نیز تمامی علاقه مندان به ان شهر و اقلیم پارس را به دنبال داشته و امروز اکثر شیرازی ها خواهان حمایت مجموعه مدیریتی شهر شیراز واستان فارس از ورزش های تیمی حرفه ای در راستای کسب عناوین قهرمانی در سطح کشور و آسیا هستند. 
اما در خصوص وظایف و ماموریت های شهرداری شیراز در حوزه ی ورزش، اهم وظایفی که مصوبات شورا در حوزه ی ورزش بر عهده ی شهرداری قرارداده عبارتند از: ۱- برنامه ریزی، کنترل و نظارت بر امور ورزشی شهر با هماهنگی دستگاه های ذی ربط ۲- برنامه ریزی و مدیریت اجرای طرح های ورزشی برای گذران اوقات فراغت و ارتقاء نشاط و شادابی شهروندان. ۳- برنامه ریزی، مدیریت، ایجاد و تجهیز اماکن ورزشی برای استفاده ی توان یابان بویژه افراد سالمند یا کم توان حسی – حرکتی یا دارای معلولیت. ۴- برنامه ریزی، مدیریت، ایجاد و تجهیز اماکن و فضاهای ورزش همگانی با استفاده از مشارکت و واگذاری مدیریت آن به بخش خصوصی، تشکل های تخصصی و حرفه ای و نظارت بر عملکرد آن ها. ۵- شناسایی و ساماندهی استعدادهای ورزشی شهروندان و اتخاذ تمهیدات لازم برای معرفی آنان به دستگاه ها و نهادهای ذی ربط.
که البته در برخی از موارد فوق شهرداری شیراز توقیقاتی داشته است و روابط عمومی این نهاد و برخی از روزنامه ها و رسانه های محلی این موفقیت ها را انعکاس داده اند. اما این شهرداری، در مواردی هم موفق به ایفای رضایتبخش وظایف خود در حوزه ی ورزش نشده است، که در آینده و در فرصت دیگری به علل آن خواهم پرداخت.
روند ایجاد باشگاه شهرداری شیراز هم، علیرغم درخواست و پیگیری مکرر اینجانب در دوران تصدی کمیسیون فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شورا، بسیار به کندی پیش رفت. چنانچه اخیرا و در سال چهارم این شورا، شهرداری شیراز موفق به اخذ مجوزها و پروانه باشگاه ورزشی شد و عملا این فرصت در سال های گذشته از دست رفت.
بخشنامه ی مانع تراش دولت هم در منع ورود شهرداری ها به تیمداری حرفه ای، عاملی شد در جهت عدم توفیق وعده های شهرداری و شورای پنجم در ورود به این عرصه.
اما پیشنهاد مشخص من این است: «شورای شهر، شهرداری را مکلف کند، با ایجاد تیم های ورزشی در ۵ رشته ی پرطرفدار، فوتبال، فوتسال، والیبال، بسکتبال و هندبال در تمامی رده های سنی و در دو بخش ورزش زنان و مردان، و تقبل تمامی هزینه های مالی آن، برای شرکت آنان در لیگ هایی که منع قانونی با لحاظ بخشنامه ی دولت ندارد و  قهرمانی این تیم ها در سطوح مختلف، برنامه ریزی و اقدام کند.»